+0 به يه ن

حله سن اوتايا ياددا دئييرسن،

دانيشاندادا اؤز ديليلن اگيرسن.

هئچ ياديمدان چيخماز، اؤيگۆيله[1] دئدين:

« بيزه ديل نه لازم، ايتيلن گئدين!

تۆركۆنۆن كه هئچ بير ضابطه‌سي يوخ،

فارسي‌نين حرمتي اؤلكه‌ميزده چوخ!»

دئديم: « قارداش ديل كه وحدت ياراتماز،

انسان اولان كيمسه اؤز ديلين آتماز.

+0 به يه ن

اردبيلده قهوه خانادا شعر اوخويان شاعرلره خطاب

فاعلاتن فعلاتن فعلن

 

گل چيخارت دفتريني شعرين اوخو،

خط به خط قربان اولوم سؤزلرينه.

نئجه من سؤيلمه‌‌ييم حيرانام،

او صداقتله دولو گؤزلرينه.

آييق اول دُشمنيوين حيله‌سي وار،

كۆل قالار ديوانيوين كؤزلرينه.

+0 به يه ن

مستفعل مستفعل مستفعل فع‌لن

 

هر مسلكه، هر فرقه‌يه اؤز باشيم اوزالتديم،

يالنيز سنين عشقين سبب اولدو، بونو بيلسن!

جايديم‌سادا، انسانا سعادت ديله‌ديم من،

آرزوم بو ايدي يوكسله‌سن سن گۆنۆ- گۆندن.

ياد گۆلـله‌له‌دي دوستلاريمي اللريم اۆسته،

قلبيم ائله‌ديم اوف دئمه‌دن، اونلارام مدفن.

+0 به يه ن

فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

ايسترم غِيرته گلميش يئني انسان اولاسان،

بو يازيق ملّتي‌مين دردينه درمان اولاسان.

اؤزۆنه بير گله‌سن، فخر ائليم قامتينه،

خوبلر ايچره گزيب سرور خوبان اولاسان.

گۆنشه يۆكسله بؤركۆم اوجو شيرازلي كيمي،[1]

سن كُلاهيمدا منيم دُرّ درخشان اولاسان.

+0 به يه ن

فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن

سن مني پامال ائدن بو بي‌وفايا باخگيلن،

يارلا اغيارليق قيلان بو آشنايا باخگيلن!

قهر ايله ترك ائتديگي ويرانه دۆشمۆش يوردوما،

خصم توپراغيندا ياپميش ملتجايا باخگيلن!

ائللري قورتارماغا بيگانه‌يه آچميشلار ال،

بيّنات‌سيز بو يالانچي انبيايا باخگيلن!

باخیش
یکشنبه 20 اسفند 1391
+0 به يه ن

فاعلاتن فعلاتن فع‌لن

آچ قولاقلاريني دينله من يار،

عشقينه بير داها ائيله اقرار.

اولو اجداديميزين ميراثيدير،

بو دني[1]تاپدالايان تورپاقلار.

هر بلايه سينه‌ني گردين سن،

مُلكه وئردين يئني بير استقرار.

باخیش
یکشنبه 20 اسفند 1391
+0 به يه ن

مستفعل فاعلات فع‌لن

يار گئتسه كنار، ديار قالماز،

قالماسا ديار، يار قالماز.

يوردون شرفين ايتيرسه كيمسه،

ناموس، شرافت، عار قالماز.

جمع اولسا گر اردبيل و تبريز،

آشفته بو روزگار قالماز.

باخیش
یکشنبه 20 اسفند 1391
+0 به يه ن

فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

تاكي بو جسم و تنيمده نفسيم وار منيم،

او قاشين طاقينا دلبر هوسيم وار منيم.

توركم آت اويناداراق فضل و صفا پايلاميشام،

ياركنددن وين ـه ساري سسيم وار منيم.

اؤتوكن‌ده يئني سئي،[1] ملك عجمده اترك،

ملك آذرده كوروم وار، ارس ـيم وار منيم.

باخیش
یکشنبه 20 اسفند 1391
+0 به يه ن

اردبيللي خطيب و فلسفه چي شاعر

«سيد جعفر موسوي صفوي زاده» يه هديه.

مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

عجب يئريندن ائديبدير او شوخ غزاله سني،

كه جومدوروبدو درين فلسفي خياله سني.

حيات گئرچگي‌نين اول گول اوزلو جيراني،

غزالِ ظن و خياله ائديب حواله سني.

قاميشليغين قاميشي مثلي وصل آختاراراق،

سينر[1] فغانه گتيرميشدير آه و ناله سني.

باخیش
یکشنبه 20 اسفند 1391
+0 به يه ن

مفاعيلن مفاعيلن مفاعيل

نگاريم! هيكلين جاندان يارانميش،

سنين جسمينده شوخ جانان يارانميش.

وجودون صفحه- صفحه آيت حق،

الاهي وحي‌دن انسان يارانميش.

بويا هئچ يوخدور اول نازك بدنده،

قارادان آغ، قارا آغدان يارانميش.